Tefekkür Şiiri - Zekeriya Özhan

Güllerin kokuşunda senin varlığın Ya Rab
Şimşekler çakışında senin varlığın Ya Rab
Sensin güzelliğinle yeryüzünü süsleyen
Cihanın nakışında senin varlığın Ya Rab
Yeri göğü kuşatmış senin birliğin Ya Rab

Ol deyince olduran öl deyip öldürensin
Kudreti ilahisin ağlatıp güldürensin
Yarattığın varlıkta varlığın bildirensin
Kulların bakışında senin varlığın Ya Rab
Yeri göğü kuşatmış senin birliğin Ya Rab

Sen senin rahmetinle sana giden yoldasın
Sen seni zikreyleyen yapraktasın daldasın
Sen kulları yaratan! Yarattığın kuldasın
Hesaba çekişinde senin varlığın Ya Rab
Yeri göğü kuşatmış senin birliğin Ya Rab

En büyük kürredesin en küçük bir zerrede
Birliğinden şüphem yok,varlığın her parede
Nurun semalardaki binlerce seyyarade
Güneşin yakışında senin varlığın Ya Rab
Yeri göğü kuşatmış senin birliğin Ya Rab

Tekrar diriliş için ağarırken tan yeri
Doğum,ölüm güneşin doğupta batan yeri
Kainat mektebindir dünya imtihan yeri
Zamanın akışında senin varlığın Ya Rab
Yeri göğü kuşatmış senin birliğin Ya Rab

Fırtınada şiddetin yıldırımda kuvvetin
Mağfiretin sınırsız azabın da çok çetin
Sabrın yanan çöldedir yağmurda bereketin
Suların akışında senin varlığın Ya Rab
Yeri göğü kuşatmış senin birliğin Ya Rab

ÖZHANİ’de günahkar tefekküre dalıyor
Aklın gücü çaresiz kalem aciz kalıyor
Sende sonsuz merhamet senden yardım diliyor
Boynunu büküşünde senin varlığın Ya Rab
Yeri göğü kuşatmış senin birliğin Ya Rab