Tedirginlik Şiiri - İbrahim Sağır

Uçmak üzre aşk bülbülüm kafesten,
Muhannete düğün, bana hüsran var.
Kesildim neşeden, hazdan, hevesten,
Can evimde bir uğursuz talan var.

Sevdim ama bir muhabbet görmedim,
Cefa çektim, sefasını sürmedim,
Siyah saçın belik belik örmedim,
Aşk bağımda bir amansız tufan var.

Alev alev yandı yürek, eridi,
Dört yanımı kara duman bürüdü,
Aşkın oku tenden cana yürüdü,
Bana artık el olan bir cânân var.

Kader beni pek amansız sınadı,
Sevdiceğim bırakmadı inadı,
Dost ahbaplar bu aşkımı kınadı,
Sevgiliden ayrılığa ferman var.

Bir asırı geçti sanki sevdamız,
Değişmedi aramızda edamız,
Niçin böyle olmalıydı vedamız,
Yüreğimde hiç sönmeyen suzan var.

Hasretiyle hayaliyle yaşardım,
Usanmadan peşi sıra koşardım,
Hallerine hayret eder şaşardım,
Beni ondan ayıran bir duman var.

25-08-2006