Tedirginler Adasından Şiiri - Şükrü Güzel

İlk sabahlarda gördüm..uykulu, küskün
Karanlık ağızlar gibi kara namlular
Ak alınlarına çevrili aydınlık yarınların,..
Umutlar gördüm:
Umutlar,bir büyük sütrenin gerisinde
Ve bütün 'ikaz lambaları' yanıyordu gördüm.
Oysa..ölü duruma alınmıştı bütün kollar.

Alaca karanlığında ilk sabahların
İlk adımı boşlukta sallandı ilk adamın
Alın ellerimi dedi alın
Bana adımı bağışlayın.

Alaca karanlığında o ilk sabahların
Korkular boşlukta büyüdü gördüm.
Namlularda büyüdü korku
Ellerde büyüdü
Eller... bir daha geri gelmediler.

Bir öğle vakti,
Işıkları kararmış bir kentin ortasında,
Bir yol kavşağında gördüm onu.
AI dedim
Al..bu sana!
Bu,..doğmamış doğmayacak itlerine
AI! AI! AI!

Bütün bu allardan habersiz koca kentler
Birgün görecekler.
Kovanların tükürdüğü çekirdekler
O kentin bağrında yeşerecekler
AI al.