& Tedirgin ve Ürkeğim & Şiiri - Ömer Temel

Bir bıldırcın gibiyim,
Tedirgin ve ürkek.
Şu sararmış tarlalarda,
Bir daneye muhtacım,
Cimri bir el
Tohumuna kıymaz,
Ne çavdarın ne yulafın.
Kuru soğan damağıma yapıştı.
Ekmeksiz yal mı yenir be hey zalım,
Başak olmadan ekmek.

Göç mevsimi erken esti bu sene,
Kıtlık kıran Çukurova,
Tipi boran Palandöken.
Kimdir ulan kimdir,
Bu bollukta yokluk eken.
Üç beş tane namussuza,
Kimdir haspam,
Kimdir söyle kıyak çeken.

Senelerdir dil yedik,
Çene kustuk,
Cukka böldük yarı yarı,
Kimdir bre,
Helal helal lokmamızı,
Yutak borumuzdan çeken.
Konuşsam zından mapus,
Konuşmasam çatlar yürek.
Gelincikmiyiz ki,
Tavuk pinlerine dadanalım,
Kuzgunmu ki leş götürsün,
Yuvasına delikanlı…
Uzayın çağındayız,
Gökyüzünde
Serçe arar gözümüz.

Ölüm serimize sinmiş ta doğuştan,
Tehditin mandasında,
Ölürsen öl bre hayvan,
Yaşamış ne yapmışsın,
Ya ağadan korkarsın,
Ya paşadan,
Ya da ucuz kargaşadan.
Kır boynundan zincirini,
Kırda kurtar hiç değilse,
Kuzuların özgür kalsın,
Meleşerek gelen arkandan.

Ozanoğlu 30.06.2009