Tedirgin Şiiri - Lace Weli

TEDİRGİN

Tedirginim bıra(kardeş)
Sırtımdan vuracaklar beni
Cesedim bir sokağı süsleyecek
Yolları alt etmiş kunduralarım
Bir adım daha taşımayacak beni

Bıçak sırtındaki dünyamın
Telaşlı akşamlarını sabaha çıkaran
Ah ile vah kadar kardeş halkım
Ömrümü bereket çağında sundum kavgaya
Düşüncelerim olursa su istimal
Ki bu büyük ihtimal
‘’Alır kitaplarımı giderim’’diyemem

Bir daha anlat o hikâyeyi bıra
Nasıl göğüslenir ip
Nasıl tekmelenir sehpa
Prangalar nasıl dirhem dirhem erir

Tedirginim bıra
Serçe telaşındayım
İnsanoğlu bu
Ya cebinden çıkarırsa taşı

Dayasalar namluyu alnıma
İnan
Açardım ömrümden bir parantez
Neyleyim bıra
Namlu puşt olmuş
Bari kurşunun namusu kurtulsun
Tedirginim bıra, güvercinler gibi
Beni sırtımdan vuracaklar

Halk arasında anlatılır: Yavru serçe anasına derki, insanoğlu eğilip
Taşı yerden alıncaya kadar ben dağları aşarım
Serçe yavrusuna demiş ki;
-insanoğlu ya taşı “cebinden” çıkarır