Tedirgin Şiiri - Hacı Veli Soylu

Bakışlarını bir ok gibi fırlattığında; düştüm yollara.
Dağlar, ırmaklar çıktı karşıma.
Yılmadım asla.
Tevazu kamçısına bindim.
Kutsal diyarları dolaştım sırtında.
Ne zaman mola verecek hayat?
Yakında...
Bakışlarından fırlayan ok gibi çıktım tenhaya.
Beni senden fırlattığın gün; olmuştum ben sana hasta.
Dönüşünü bekledim her sokak ortasında.
Bir ucum mazide tozarken
Diğer yarım kaf dağının ardında.
Birbirlerine tezat menzillerde dolaştım.
Sana ulaşmak için seninle sonunda.
Bakışlarından bir ok gibi fırlattığında.
Yaya kaldırımları yoktu.
Otomobilleri yan kestim.
Hiç kimse görmedi beni,
Senden başka!
Varlığımı senin fırlatışınla kazandım.
Bana gönderdiğin ilhamla bu satırları yazdım.
Tunayı fıratı bir solukta içtim.
Yüreğimde adı konulmamış aşklar yaşadım.
Tezatı her an bin kere yaşadım.
Yolum, sana doğru koşmaktı.
Vuslatım umudum.
Bu git-gellerle yerimde saydım.
Yüreğim tedirgin....,