A-bir dini hikaye (kıskanç komşu)

Bir dini hikaye (kıskanç komşu)

Bir zamanlar bir yerde Salih bir zat yaşardı
Geçimini helalden kazanmaya koşardı

Ahlakı çok güzeldi faziletli kişiydi
Yaşadığı beldede İslam’ın güneşiydi

Vefat etti karısı, boyun eğdi kadere
Dedi kendi kendine aşılır bu badire

Yaşı kırktı yeniden talip oldu bir kıza
Tekrar evleniverdi o gösterince rıza

Yuvayı kurmak için başladı yeni baştan
Zerre korkusu yoktu hayat denen savaştan

İlk zamanlar genç hanım beyine hürmet eder
Görünürde hiç yoktu ne hüzün ne de keder

Fakat o mahallede kıskanç bir dul yaşardı
Onları öyle mutlu gördüğüne şaşardı

Fırsat buldukça der ki varaydın bir zengine
Ah benim bahtsız kızım varamadın dengine

Genç hanım cevap verip der ki ne söylüyorsun
Ben kocamdan razıyım halimden görüyorsun!

Bu kez kadın adamı fazlasıyla metheder
Böylece genç hanımın yüreğini fetheder

Der kızım yaşı kırktır sen de yirmisindesin
Görüyorum devamlı hep onun emrindesin

O altmışı bulunca sen kırka varacaksın
O zaman hastalanır başında duracaksın

Sen ne kadar güzelsin istikbalini düşün
Saçların ağarmadan ilerlemeden yaşın

Senin güzelliğini görenler aşık olur
Vardığın yer karanlık olsa da ışık olur

Peki der zavallıcık bu iş nasıl olacak?
Benim istemem ile yuva mı yıkılacak?

Der kızım sen kocanın karşısına çıkıver
Ne varsa kır, parçala her tarafı yıkıver

Dünya üç günlük dünya kızım yaşamana bak
En tezi bu gün başla ondan boşanmana bak!

Genç kadın tamam dedi bir plan kuracağım
Evinde neyi varsa hepsini kıracağım

Derken kadın başladı eşyaları kırmaya
Kocası sabırlıdır lüzum görmez sormaya

Her gün bir şeyler kırıp kocasına bildirir
O der canın sağ olsun daha yenisi gelir

Evde bir şey kalmadı savuracak kıracak
Genç kadın karalıdır eşinden ayrılacak

Otuz yıllık ibrikti geride kalan malı
O da helâ ibriği şimdi onu kırmalı

Evet onu da kırdı akşam söyleyiverdi
Kocası duyar duymaz ona ağlayıverdi

Onun ağlamasına hayret etti genç hanım
İbrik için ağladın buna sıkıldı canım

Nihayet kadın sordu niçin böyle ağlarsın?
Her şeye sabrettin de şimdi neden çağlarsın

Ah hanım bilmez misin ah edip yandığıma
Bir bilsen o ibrikten nasıl utandığıma!

Otuz yıldır o ibrik gördü mahrem yerimi
Artık çok utanırım alsam başka birini

Yoksa değeri ne ki elli ibrik alırım
Korkum şimdi utanıp taharetsiz kalırım

Genç kadın gafletinden o arada uyanır
Beyinden özür diler ettiğine utanır

Der daha karşı gelmem itaat edeceğim
Şükür gerçeği gördüm Hak yoldan gideceğim

Şair Mikdat Bal