herkes gitti, yağmur kaldı, kapalı pencereler.
gölgeme geçen bedenimin yarısı,
sıkıştı kapı aralığına, dönerken geriye,
herkes git’ti.
açık lambalar ve kül kokusu
senden; söz yapıyorduk, bir resmin eksik.
fakat hala yakıyordu odayı “hülyalı esrarın.”
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta