herkes gitti, yağmur kaldı, kapalı pencereler.
gölgeme geçen bedenimin yarısı,
sıkıştı kapı aralığına, dönerken geriye,
herkes git’ti.
açık lambalar ve kül kokusu
senden; söz yapıyorduk, bir resmin eksik.
fakat hala yakıyordu odayı “hülyalı esrarın.”
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
