Tecnisli Koşma Sürmeden

İbrahim Halil Mantıoğlu Tövbeli
6

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Tecnisli Koşma Sürmeden

Aç kalınca sevgiye; sanki kirlenmiş eller,
Mahsullerimi çaldı, toprağımı sürmeden.
En kötü zamanımda kapıdan kovan eller,
Mülteci etti beni, diyar diyar sürmeden.

Bilmiyorum âlemin benim ile derdi / ne?
Talihime gülenin yüreğine derd / ine!..
Çare varsa söyleyin şu garibin derdine.
Kalbe akar gözyaşım, mendilime sürmeden.

Deli sandı cahiller gönlüm dara düşünce.
Susturdular hep yolum bir meclise düşünce.
Bolca itibar gördü oysa ki her düşünce.
Bir kez olsun fikrimi daha öne sürmeden.

Tüterken yalnızlığım sinemdeki ocakta,
Misafir olamadım, sımsıcak bir ocakta.
En serin dalgalara kapılmışım Ocak'ta.
Gönül teknemi aşkın limanına sürmeden.

Sanki koca dağlarda ya doluydum ya / kardım.
Volkan olsaydım eğer, dünyaları yakardım.
Dilimdeki sitemle Yaradan'a yakardım.
Eridim bu hayatın sefasını sürmeden.

Tarifsizdir hislerim, ne saygılı ne / densiz.
Tabiatım değişti günden güne nedensiz.
Neden gam yüküyüm ben, mutlu olan neden / siz?
Bitsin artık bu çilem ömür boyu sürmeden.

İbrahim Halil Mantıoğlu Tövbeli
Kayıt Tarihi : 2.8.2025 14:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!