Erzurumlu Âşık Firkati’ye…
Ey yüreğim ağyar gelip yâr mülkünde yer tutmuş
Yâr dediğin sevdiğine yakın ola, yarana
Deli gönül her acıyı, her darbeyi unutmuş
Yâr denir mi hançer ile yâr bağrını yarana
Aş yemeden âşık kalkar şükür edip aşk ile
Benliğini her varlıktan fakir edip aşk ile
Dil odur ki gece gündüz zikir edip aşk ile
Özge söze oruç olup yâr söyleye, yâr ana
Gördükleri nazlı düşü gözünden saklayanlar
Dimağından, dudağından, sözünden saklayanlar
Sevdiğinin hayalini özünden saklayanlar
Hâlini aşikâr etmez, sırrın vermez yârana
Kendini ateşe atıp bir gönülde erirsen
Gizlendiği aynalarda muradını görürsen
Hakikatin deryasında, Hakk yolunda yürürsen
Dost bildiğin düşman olur yara açar yarana
Havuroğlu, aşk kabında girdin türlü biçime
Yâr tırpanı salladıkça baş uzattın biçime
Elin kızı çıngı attı, ateş saldı içime
Al içinden kor alevi, yar bağrımı yar ana
Kayıt Tarihi : 27.1.2017 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!