Tecessüm Şiiri - Celalettin Kurt

Akşamın dokuz çeyreğindeyim
Kızıltoprak koyu hırçın, dalgalı
Aşkı gözlerinde umut umut taşıyanlar
Dolaşıyorlar el ele, göz göze
Mutluluk okunuyor çehrelerinden
Benim gözlerimde ısırganlar ağrısı
Ben, şiir okuyorum kanat kıran dalgalara
Gönül fânusumdaki sırlarımı öğreniyor
Fosforlu uçaklara gözlerini kırpan Marmara

Sen yoksun
Daha bir günlük ayrılığın
Uzak seferlerin ayrılığı gibi
De bana felaketim olan
Vedâ edip giderken
Ne bıraktın da gittin
Misafiri olduğun zamana

Aklım almıyor
Akıl dışı
Sıra dışı bir şey bu
Vuslatın dehşetengiz bir tebessüm
Hasretin yaban ellerinin koşusu
Nasıl girdim, nasıl düştüm yoluna
Tırmandığım yokuş gözlerinin yokuşu
Söyle hep böyle mi sürecek bu tecessüm

Bu akşam gökyüzü bir başka
Ne yer, ne gök fermânında değil
Ama bırak, bugün de böyle olsun
Dün vedâ anında okuduğun
Aşk yalımlı mısralara
Doymadım doyamadım
Ve yürek dilinle sunduğun aşka

Sen gönül mülkümün şimdi
Kaydına düşen demirbaşısın
Hasretin ölüm, vuslatın dehşetengiz olsa da
Sen gayrı gönlümün çıban başısın