Cahillik, insanın karanlık yüzü,
Görgüsü, bilgisi şaşı gibidir.
Cemiyet içinde geçmez hiç sözü,
Mercimeksiz tarhana aşı gibidir.
Öğrenmek insanın içinde ukde,
Hayat acımasız, dostluklar sahte,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Okuyan insanlar olurmuş arif,
Arife anlatmaya gerekmez tarif,
Sohbeti tatlıdır, kendisi zarif,
Sanki cevahir taşı gibidir.
Goğru söze ne denir İbrahim bey.Şiirlerinizde hep bir okul niteliği var...Kıymeti bilinmeli bence..Sevgiler.
Hayat bilgisi dersleriyle dolu bir şiiri dostumuzdan..
Yazılalı 9 yıl olmuş,90 yıl sonra bile önemini koruyacak...-:))))))
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta