Cahillik, insanın karanlık yüzü,
Görgüsü, bilgisi şaşı gibidir.
Cemiyet içinde geçmez hiç sözü,
Mercimeksiz tarhana aşı gibidir.
Öğrenmek insanın içinde ukde,
Hayat acımasız, dostluklar sahte,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Okuyan insanlar olurmuş arif,
Arife anlatmaya gerekmez tarif,
Sohbeti tatlıdır, kendisi zarif,
Sanki cevahir taşı gibidir.
Goğru söze ne denir İbrahim bey.Şiirlerinizde hep bir okul niteliği var...Kıymeti bilinmeli bence..Sevgiler.
Hayat bilgisi dersleriyle dolu bir şiiri dostumuzdan..
Yazılalı 9 yıl olmuş,90 yıl sonra bile önemini koruyacak...-:))))))
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta