Derk ede bilmirem feleyin işin,
Su kesmiş yolunu sönmez ateşin.
Ikiye bölünmüş bir ürek düşün-
Gözleri yollarda qalmışam, Tebriz,
Yene bulud kimi dolmuşam, Tebriz!
Öldüren hesrete çox boyun eydim,
Közeren ümidle qapını döydüm,
Belke de bilmeden xetrine deydim-
Belke övladını unutdun, Tebriz!
Göyneyen yaramı qanatdın, Tebriz!
İstedim vüsaldan men de pay alım,
Namerd qesde durdu, bağlandı yolum.
Sende dustaq qaldı fikrim, xeyalım-
Yene dincliyimi ovladın, Tebriz!
Bax, sensiz ne çekir övladın, Tebriz? !
Oyan, qelbindeki qorxuları at,
Oğlun Cavidanı, Babeki oyat.
Bextinden küseni sevmeyir heyat-
Düşmen tapdağıdır yurdumuz, Tebriz!
Artır günden-güne derdimiz, Tebriz!
Sende Xetayinin ölmez ruhu var,
Sende Settarxanın bitmez ahı var,
Sende Şehriyartek söz allahı var-
Bu derde dözmesin Savalan, Tebriz!
Nedir bu susqunluq, havalan, Tebriz!
Adın tarixlerden silinmez izdir,
Sevgin üreyimde coşğun denizdir.
Senin kederin de mene ezizdir-
Derdini şerbettek içerem, Tebriz!
Yolunda canımdan keçerem, Tebriz!
23.09.2002
Afiq AgdamlıKayıt Tarihi : 7.1.2008 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni burada bulmakdan shad oldum...İstanbul'dan Baku'ya mehebbetle....
TÜM YORUMLAR (18)