sabah güneşi gülüşüne
ne olmuş
ağlatmış buldum
ay ışığını gözlerin
yüreğim acıyor
gözyaşların mı? geçiyor kalbimden
kan renginde şafak
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bundan böyle hayata gülümse...Hıçkırık olmasın yaşamak!
Dileğimdir.(V.Çetin)
sabah güneşi gülüşüne
ne olmuş
ağlatmış buldum..._ insan Mustafa KAYA beyden siir okuyunca keyfi ve nesesi yerin geliyor...saygilar sunarim üstadim
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta