İsterdim ki;
Yaşamak kardeşçe, arkadaşça, insanca,
Hilesiz, iyilikten firesiz yaşamak...
Uyanmak,
Güneşi müjdeleyen ezan sesiyle,
‘Bizden olmayan’ demeden, biz olup uyanmak.
Öğrenmek,
Kulak dolmasında değil, okul sırasında,
Kitap satırlarından öğrenmek
Ağlamak,
Ayrılıklara değil, kavuşmalara...
Sevdanın huzurunda,
İstanbul’un boğazında, tebessümle...
@mefkud
Kayıt Tarihi : 13.11.2017 05:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2017/İstanbul

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!