Tebessüme Yok Mecal Şiiri - Cihat Şahin

Koyun beni, siz bana!
Tebessüme yok mecal.
Baskı kurman insana!
Tebessüme yok mecal.

Gam yükünden bizarım,
Gece, gündüz yazarım.
Ben yanlışa kızarım,
Tebessüme yok mecal.

Her yer cahil, cühela,
Sanır kendin pek ala.
Desen, oldun ukala!
Tebessüme yok mecal.

Tüm eskiler muhaldir(!)
Yeni nahoş ahvaldir!
Bu hal acep ne haldir?
Tebessüme yok mecal.

Naehil de yetkiler!
Boşa bütün tepkiler!
Bet hal beni etkiler!
Tebessüme yok mecal.

Aydın şemse hasımdır!
Yalnız muma hısımdır!
Bu da benim yasımdır!
Tebessüme yok mecal.

İrşat etmez diyanet!
Yok, muhtaca sıyanet.
Bunun adı hıyanet!
Tebessüme yok mecal.

Rütbeliler şaşırdı!
Haksız mallar aşırdı.
Sonda sabrı taşırdı!
Tebessüme yok mecal.

Siyasiler inatta!
Muhalefet ifratta!
Bundan fazla var hatta..
Tebessüme yok mecal.

Şair, şuur fakiri!
İyi bilir tahkiri!
Yazdıkları; gaf kiri!
Tebessüme yok mecal.

Yazarlarda yok edep!
Rafa kalkmış hak adap.
Haksız mıdır şu gadap?
Tebessüme yok mecal.

Uzun ettik sözü biz,
Mazur görün bunu siz!
Dua edin hepiniz!
Tebessüme yok mecal.

Cihat ŞAHİN
16.07.2010-İZMİR