Günlerden birgün varla yok arasında sıkışıp kalmıştım,
Masallarımın sonunda bir p.ç daha çıkıyordu ortaya.
Matemden bozulmuş hepsi, bozguna uğratılmış sanki.
Sevgi, bir tek onlara yetmedi.
Gönüllerden bir demet gül sunmuştum kendime o zaman,
Bahçelerimin kokusu külleşmişti artık, terliyordu her çiçek.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta