Tebessüm Ederim Şiiri - Nazlı Şehzade

TEBESSÜM EDERİM

Ey benim aynalarda gülümseyen suretim
Yangın yeri gösterir şu biçare gözlerim
Gökyüzünün ışığı yayılsa bedenime
Ne yalnızlığım kalsa nede siyah kederim.

Hangi ayna gösterir içimdeki mahzeni
Sular köpürür taşar hislerimi çürütür
En son nerede gördüm düşlerimde ahseni
Hayallerim de bitap beni zorla yürütür.

Gördüklerim simadır görmediklerim nerde
Kim çekti kim düşürdü beni sonsuz bu derde
Çözülmezdir ruhumu zincirle bağlamışlar
Adı konulsun diye ardımdan ağlamışlar.

İçimin nehirleri kurak çöllere dönmüş
Yeryüzünün ışığı karanlığa gömülmüş
Yaşadığım hüsranın ağırlığından sebep
Şiirlerde çiçekler mahzunca boyun bükmüş.

Terk edişler işlemiş iflah olmaz yüreğim
Kim bilir ne haldedir onu nasıl göreyim
Hiçbir ayna göstermez içimdeki mahzeni
Aynalara bakınca boş tebessüm ederim
Aynalar da bakınca hoş tebessüm ederim.