Tebessüm Şiiri - Esra Öztürk

Bir avuç muttlulukmu bunlara sebep
Bir küçük tebessüm
Yok olurmu imkansız
Hep gece olmalı hayat
Hep karanlık
Göz gözü görmemeli sahtelikten
Kötüler koyuyor kuralları
Zavallı dostlarım benim
Nasilda unuttunuz kendi doğrulaürınızı
Nasılda sattınız üç kuruşa aşklarınızı
Şimdi bir tebessüm hasret
Kalmadı ne kadın ne erkek
Hiçbirinde iffet
Bir geceye sığdırdılar aşkları
Dört duvar arasında
Bir ele kaybettiler dostları
Kumar masasında

Vah derim vahki benim
Dostlarıma
Veda etmeliyim şimdi
Şimdi bu şehrin soğuk sokağına
Karanlık gecelere ışık olan
Sokak lambalarına
Dertlerime ortak olan
Kaldırım taşlarına
Veda etmeliyim yaralrıma tuz basan
sözde dostlarıma