Bakışlardı her şeyi başlatan önce,
Küçük bir tebessüm,
Sonra al al yanaklarında beliren gülümseme...
İnsan küçük bir tebessüm için neler veriyordu,
Neleri feda ediyordu...
Tıpkı yağmur damlalarının beslediği toprak gibi,
O bakışlarda besliyordu insanı...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Hayatın içinden nağmelere bezenmiş sözleriniz
Büyük bir keyif alıyorum Halkulade şiirlerinizi ve yazılarınızı okurken :)
Teşekkür ederim, güzel duygular yeşerttiğiniz için gönül dünyamda.
Sevgi ve saygılarımla
Adnan Bilgiç
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta