Ey gönlümün yegâne seyranı,
Varlığınla çölde gülistan açar,
Bakışınla küskün zaman barışır,
Adın anıldıkça dertler susar.
Sensiz her an mevsimsiz bir kıştı,
Zaman donuk, gökyüzü lal idi.
Şimdi her sabah seninle uyanır,
Kalbim güneşe denk bir hal idi.
Gözlerin bir efsûn gibi işler içime,
Her bakışınla yeniden var olurum.
Teninle serin bir meltem gibi
Ruhuma konuk, kaderime yol olurum.
Bir tebessümünle baharı fısıldar dünya,
Kokunla dirilir toprağın en derin arzusu.
Sen ki ezelden yazılmışsın alnıma,
Mukadder bir vuslat, en latîf duâsın hususu.
Bensiz geçen zaman ziyan,
Sensiz yel esmez, su akmaz.
Seninle var olmaksa
Bin ömrün kefareti olsa az.
Kayıt Tarihi : 5.10.2025 02:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!