İkindi Gölgesi Şiiri - Ercan Keskin

Aşka gönül verince gülmeleri unuttum,
Onulmaz bir yara oldun içlendikçe kanayan;
Kederli ikindi gölgemdi yasını tuttum ,
Talihsiz bir vurgun oldun dünyamı karartan...

Aşktan yana ümitsiz kavuşunca aşıklar,
Buruk bir sevinç ile yüzlerinde tebessüm;
Haykırdıkça yürekten kırık dökük mısralar,
Hayali bir sevdadır ben bülbülsem sen gülüm.

Anlamlı gülücükle hükmederiz dünyaya,
Kucaklaşıp evrenle onunla bilreşiriz;
İletimiz olursa paylaşan insanlığa,
Bir bütünün parçası gibiyiz her birimiz.

Bakınca bir çift gözü geri çevirme sakın!
Yoksamadan cesaret ver onunla gülümse,
Gülümse ki bedbin gönüllere açılacak;
Sevgi dolusu kucak olsun, o duyarlığın.