Tebessüm Şiiri - Serhat Fidan

Ne söze
Ne de dile işleniyor
Anlatılmıyor anlatılamayan
Sessizlik kaplıyor dört bir yanımı
Acının çığlığı duyuluyor kırık yüreklerden
Gölgelerde gizleniyorum
İnsanlıktan kaçarcasına.

Göz bebeğimden fışkırıyor çaresizlik
Sinemdeki yangınlar
Ruhumu yakıyor
Kimsesiz kaldım bu ellerde
Sensiz kaldım
Sensizim anlasana
Ülkemde sen
Vatanım da sen
Dünyamda sensin

Ölüm bir defa yaşanırmış
Neden ben ölüp ölüp diriliyorum
Acılarımı
Yangınlarımı
Yapamadıklarımı
Sensiz kalmalarımı
Her gün yeniden ve yeniden doğarken
Teker teker Boğazlıyorum kötü kaderi

Bir gün dayanamayıp alıp başımı gidersem öte yere
Çiçekler dikin üzerime
Yaprakları hüzünlerimden
Kökleri acımdan olarak
Mutluluğa elveda derken (yani sana )
Bir tebessümün limanında
Bir ömür geçirmişim
Yok etmişim zamanı
Harcamışım her şeyi...