Tebessüm Şiiri - Bahadır Tabak

Kalbi katı derlermiş yetmişlik ihtiyara
Demek ki var imiş kalbinde büyük bir yara

Sormuş -Var mı dermanı olan bu büyük derde
Bulamamış kalbinin ilacını hiçbir yerde

Demişler – Bir dede var hem de aksakallıdır
Sözleri baldan tatlıdır hem de akıllıdır

Çok önemlidir onun söylediği her hece
Bazen apaçıktır ama bazen de bilmece

Bilge dede derler ona kabul etmese de
Bahçesi meyve dolu hiç para yok kesede

Hasta ihtiyar da tutmuş Bilgenin yolunu
Bir hışımla geçmiş Tuna Nehri’nin kolunu

Bir tilki görmüş yolda sağ ayağı tuzakta
Durmak istememiş demiş – Bilge çok uzakta

Tilkinin gözleri yaşlı kalmış tek başına
Ama ihtiyar bakmamış gözünün yaşına

Günlerdir yollarda ihtiyar fena acıkmış
Zaten hasta ve yaşlı beti benzi kaçıkmış

Düşünmeden dalıvermiş meyve tarlasına
Dolaşırken elma düşmüş tam da kafasına

Anlamamış ama bu uyarı olabilir
Bunu oralarda ancak Bilge bilebilir

Elma değil düşen hak hukuk ve adalet
Görmüş geçirmiş ama hani nerde basiret

Meğer bu erdemlerin hepsi kabiliyetmiş
Bak ihtiyara üstelik yaşı olmuş yetmiş

Yemiş meyvelerini tekrar yola koyulmuş
Az gitmiş uz gitmiş ve en sonunda yorulmuş

Kalbini tutup oturmuş ağacın altına
Çok düşkünmüş zamanında gümüşe altına

Aklına gelmiş birbir genç iken yaptıkları
Yaradan’ı unutup dünyada taptıkları

Bak geldi ihtiyarlık tekliyor hep yüreği
Mezarını kazarlardı olsaydı küreği

Yanılıp şaşıp kurulma dünyanın tahtına
Doğru ol, Allah’tan bil ne gelirse bahtına

İhtiyarın kalbi de yalanlarla kararmış
Kararan kalplere ancak teneşir yararmış

Bunları düşünürken dedi geç kalmayayım
Yanılıp şaşıp yolda uykuya dalmayayım

Dumanlı dağlar şimdi aşılmayı bekler
Her insan yürür elbet ama önce emekler

İnsan bu yalancı dünyadan bilmem ne bekler
Boşa gider onca çile ve onca emekler

Kaldırdı başını ki tepesinde kargalar
Sanki dünyadaki bütün kargalar ordalar

Düşündü acaba bu kargalar ne geveler
Derken gözüktü ufukta güzelim meyveler

Neşelendi de ihtiyar bir türkü çığırdı
Balkondan Bilge Dede çırağını çağırdı

Akşam olmuştu zaten hava da kararmıştı
Meğer Bilge Dede de bu günü ararmıştı

Bilge Dede herkese der Tanrı misafiri
Ayırmaz hiçbir zaman Müslüman’ı kafiri

Bilge dedi – Hoş geldin gel otur hele şöyle
Yorgun görünüyorsun ne oldu sana böyle

- Bende var bir hastalık bulunmazdır çaresi
Amansız hastalığın kalbimdedir yaresi

Dediler ki bana, sen bilirmişsin herşeyi
Unuttum mutluluğu, huzuru ve neşeyi

O anda çırak geldi, dedi – Amca hoş geldin
Evimizin yolunu sen nasıl buluverdin

Bilge atıldı lafa dedi – Bu kısmet işi
Maalesef bunun farkına varamaz her kişi

Eğer karnın açsa sana çorba kaynatayım
İçine kekik mi yoksa sevgi mi katayım

İhtiyar anlamadı yine de gülüştüler
İki lokma olsa da ekmeği bölüştüler

Tabaklardan fevkalade bir koku yayıldı
Zaten yiyince ihtiyar tadına bayıldı

-Hadi söyle bakalım nedir kalbinle derdin
-Gerçekleri bilseydin inan hayret ederdin

Yıllardır ben kalbime kalbim bana küsmüşüz
Sonunda çözülemez bir duruma düşmüşüz

Şimdi ne attığı belli ne de atmadığı
Büyük acılar tattım kimsenin tatmadığı

İhtiyarda istiyormuş artık mutlu olmak
Gelecek hakkında her zaman umutlu olmak

-Dayanamıyorum Bilge ben bu ağrılara
Söyle bana kurban olayım neden bu yara

-Söyleyeceğim ama sabırlı olacaksın
Dediğimi uygularsan huzur bulacaksın

Dinle şimdi dediklerimi sakın unutma
Miskinliğin, gevezeliğin yolunu tutma

Önce temizle çıkar pislikleri kalbinden
Asıl çözüm ihlası istemendir Rabbinden

Kalbini pisleten huylardan vazgeçmelisin
Güzel amelleri kendine dost seçmelisin

Nefsinin arzularını da yenmeye çalış
Allah’a sürekli itaat etmeye alış

Unutma tüm varlığın Allahtan emanettir
Güzel huylarını her koşulda devam ettir

Makamı mansıbı ünü ve şöhreti değil
Takvayı seç her işine bu erdemle eğil

Rızkına razı ol değil mi ki dünya anlık
Hasetini öldür etme kimseye düşmanlık

Asıl düşmanın şeytan hep kötüye davette
Hayır yok şeytandan başkasına âdâvette

Rızkına ve işlerine Allah’ı kefil et
Kendini her zaman hayırlı işle meşgul et

Allah dostları tek Allah’a tevekkül eder
Allah her daim her yerde kullarına yeter

-Bilge ben seni ne kadar geç bulmuşum meğer
Bu söylediklerin inan bir ömüre değer

Kulağıma küpedir artık bütün sözlerin
-Anlayamadım neden yaşla doldu gözlerin

-Sanki geç kaldım gibi – Haklısın dünya yaman
Yine de geç değil Allah Gafur ve Rahman

Hoşçakal güzel dostum Allah’a emanet ol
-Sen de kendine iyi bak hep dürüst ve net ol

Allah’ın selamı senin üzerine olsun
Gönlün her daim rahmet ve bereketle dolsun

İhtiyar mutlu mesut evin yolunu tuttu
Daldı düşüncelere yaşlılığı unuttu

Rabbine tövbe etti ağladı ve yoruldu
Yere düştü aniden ama kalktı doğruldu

Anlayamadı neden dizleri tutmuyordu
Bilgenin sözlerini asla unutmuyordu

Derken bir ses işitti karşı tepe ardından
Birden bire ardından biri tuttu omzundan

Dönüverdi ardına ve gözleri kamaştı
Azraili görünce ona hayran kalmıştı

İhtiyarın ölümü çok güzel bir ölümdü
Akıllarda kalan yüzündeki tebessümdü

Rabbimiz uzak olsun müminlerden musibet
Bizelere de hayırlı, mutlu sonu nasibet