Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İnsanların çoğu bencildirler..yetiştikleri çevrenin,o çevreden
aldıkları kültürün etkisiyle olur bu..Siz verdikçe onlar alırlar..Alırken karşımdakine haksızlık ediyor muyum diye düşünmezler bile..Çünkü bu işlwerine gelmez..Uyanık geçinirler akılları sıra..Ama bunu belli
etmek istemezler..Anladığınızı vurun yüzlerine ortalıktan kaybolurlar.Tabii belli bir süre için..Çünkü alışmışlık kudurmuş-
luktan beterdir..Akıllarına bile gelmez..Çünkü o anlayışı almadan yetişmişlerdir..Üzülmemek için, zaman zaman vermekten vazgeçmek, hayır demesini bilmek gerekli..hayır, hayır,hayır! Daha fazla fedakarlık yapmayacağım demek gerekli..Bazı şeyleri kaybetmeyi göze alarak elbetteki....Güzel şiir için tebrikler sevgili Hakan Gümüş..Bir de yaptığın bir işten ötürü pişmanlık duyma..Gerekmiş ki yapmışsın....Hoşçakal..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta