Tebessüm Şiiri - Zeki Uçar

Gökyüzünden güller yağdırsam gül yüzüne,
Bir tebessüm için yeter mi?
Ömrümün karanlığına güneş olursun belki;
Bilemezsin;
Nasıl bir gelin odasına dönüşeceğini hasta yatağımın.
Gökkuşağı kırmızısının, nasıl doğacağını;
Bilemezsin, o an benzimde.
Bulutlar gürledikçe, o mübeccel sevdan için,
Bereketinde baharın,
Ne yanar ne üşürüm,
Ne de üstümde ıslaklığı yağmurların,
Bakışlarının gölgesi üstümde, kalbimde sen varken,
Sen bilemezsin,
Her gece yangın yüklü mavnaların yüreğime yolcu olduğunu;
Bir nadan meclisinde çaresiz sukut gibiyim;
Dildade oldum senden habersiz, o müberra kapında.
Ama sen bilemezsin...