Beynimde dans ederek çağırıyor,tiz bir ses:
'Sakın geç kalma erken gel' içimde bir heves!
Uçar giderim, karşımda cam gibi bakışlar,
Kimi utangaç, kimisinde dimdik başlar.
Kara toprağıma serpilince beyaz tohum,
Satır satır dile gelir,yeşerir umudum.
Alnında gezinir güneşim, uçar geceler,
Bir şarkı olur,türkü olur, sesler heceler.
Çözülür dil, ıslık atar mutluluğa bir bir...
Kurarım ilim sofrasını, demlerim fikir.
Işığımla aydınlatır, işlerim nakış nakış.
Yarına sevdadır bu didiniş, bu çırpınış.
Ve ben kara torak önünde savrulan bir kum...
Beyaz kelebekler içinde eriyen bir mum...
Bir nur doğar, eriyen mumdan ruhlara ilaç,
Cihanı aydınlatan, göğe uzanan miraç.
Ben bu çileli yollarda türkü yakmaktayım,
Ve ben Mahsun oldum: 'Yıkılmadım ayaktayım'
Saçıma kır düştü, üşüştü kar beyazları.
Bilin bu işin bedeli, TEBEŞİR TOZLARI.
Atakan Daşdan (11.08.1997)
Atakan DaşdanKayıt Tarihi : 1.4.2006 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yerli yerinde sıralanmış, ahenkle yerleşmiş ruh okşayan dizeler. Tebrikler...
Bir eğitimci olarak kutluyorum bu güzel va anlamlı şiir için, evet biz öğretmenlerin en büyük ve kutsal sermayesi tebeşir tozlarıdır, tebrikler, selamlar..
TÜM YORUMLAR (2)