Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Elimde teberrük bir yüzük..üç taşından bir tanesi bilmediğim bir yerde düşmüş.. aslında metal bile değil..altın rengi..ama bazı yerleri dökülmüş.. onu kıymetli kılan şey, teberrük edenin kimliği.. sonra başka teberrükler de var,solmayan gül yaprakları ve kokuları.. sonra minik minik şekerler.. yenmiş şekerlerin minik kağıtları..menzilinden varmış teberrükler.. 'akça pakça yüzler..' varsın ne olduğunu kimse anlamasın..
hatırlattın şiir.demlendik!
Kal ile ne anlatılabilir ki; hal ile bilmezse insan.....
Kimse düş alemini görenden, din alemini hissedenden, yaşayandan iyi bilemez elbet... Yüreğinize sağlık..
Bu bir değişimdir. Zaman zaman olacak olan.. Kendini, dünyasını sorgulayan tarafından.. Ne mutlu ki, kendini ve dünyasını sorgulayıp, zaman zaman yenilenen insan...
Çok güzel bir şiirdi tebrikler..
' Güzel bir şiir olmuş '/ devamı dileğiyle./ n.a./
tebrikler üstadim hepimiz o saatlere yaklastikca daha hassas oluyoruz ki artik göcün bize geldigini düsünerek saygi ve selamlarimla
güzelce bir şiir okudum ağam, başarılar...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta