ardından kimse ağlamadı
yasını tutan olmadı
ne gururu, ne onuru ve ne de şehveti vardı
aşk, mezarını kendi elleriyle kazdı
henüz yalnızlığı keşfetmemişti
son kez, giden ve bir noktadan sonra kaybolan
büyük kainatın küçük insanlarına baktı
sessizce fısıldadı:
ne kötü bir özgürlük, dedi
ateşe dokununcaya dek sürecek
sonrasına, damarlarda dolaşan
kalp diye çarpan ceza karar verecek
dağlar, taşlar ürktü sesinden
çığlık çığlığa kaldı yalnızlık
korktu ve kaçtı aşkın yanından
intikam alırcasına ondan
aşk diye ete kemiğe büründü
çıktı insanların karşısına
maskeden yüzleri ve süslü sözleri vardı
hediyelerin en güzelini
kanlı elleriyle sundu
aşk mezarında uyurken
insanların bahtına
aşk sanılan o derin yalnızlık düştü...
03.11.12
İsa YılmazKayıt Tarihi : 3.11.2012 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel çalışma ile karşılaştım.
Tebrik ederim
Yaşayacaklarınız,
Yaşadıklarınızdan daha renkli,
Daha hareketli,
daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüzü tebrik eder
Sağlık Afiyet Başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ederim
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (1)