göğsümün orta yerinde sızı
ocakta kaynamış taş
elleri hep yüzüne yakın
büyük fotoğrafta te cetveli babam
okyanus ötesine mektuplar yazarken tanrı’ya
ne masallarla uyunur bir göz bıraktı
ne huzurlu bir kalp…
sıra sıra kahverengi çocuklar
lastik ayakkabıların ucunda dünya
babamın ağzı kuş yuvası
yollarsa çabuk çabuk çırpılan kanatlar.
işte kıskandı şu ağaç
şu kırmızı taşlar kaldırımda
şu sardunya o sebepten eğilmiş sokağa
sallardım da fırçamı
biçimi bozulmasa yağmurun
ıslak bir bank
tenha bir parkta.
birazdan açılacak kapı gıcırtısı babam
yürek kıpırtısı
kaç zamandır kapalı kapılar ardında.
11 Haziran 2013
(Akatalpa, Temmuz 2013, Sayı:163)
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
