Elimden kınası geçmez
Küçük olsa da sevinçlerim
Zaferler olmasa da sonu her kavgamın
Ve Rengi solsa da içimden geçenlerin
Kokusu huzur dolu yine sevdamın
Adım adım ölümü tanırken şu çevrem ...
Çemberin daraldığını, bil ki görmediler.
Bugün değil ama yarın bende deyip de
Bir el verip acımı bölüşmediler.
Beni, yokluğuma alıştıran ben,
Gönülden gönüle yoksa üveyikler
Sallanır durur tüm yürekler
Sevdanın sonu ölümün başı
Kırılır, dökülür, darılır ve göçer.
Ondandır bu artcı depremler
Aşkı bilmem ben usta!
Kötünün iyisi düştü hep kaderimize,
Ne umdurdu ne buldurdu felek,
Yarımyamalak sevmelerle
Memnun olak dedik;
Yarasını saran gitti
Ağrısı,
yanan bu közden dumanı olmaz ki bunun
Görür; ay, deniz vede gece, herdaim bir hüzün
Gönlün başı dertte yine, bir kapı açılsın
Ay gibi gelmez ki o giden, gece gibi sarsın
Şimdi bir ağrım olur
Adını bilmediğim acılarla
Dökülen kan güllerim
Şehvetten arzulu özlemim
Dar kapılı viranelerde
Bir dubleme konu olur
Çıktım gidiyorum yol benim yolum.
Gelirken bildin mi ki bade-i gürhan idim.
Anlamak zor mu gelir nalanı hiç eyledin.
Geçerken sordun mu ki dertden başım
Lafı güzaf eylesen
Birben kaybolurum
Sesiz sedasız
Çiğ bozumu dalların kuytusunda
Sessiz sedasız
Yakamozlarını saklar dalgalar
Ben hep sensiz kaldım.
Yola azıksız çıkmak gibi
Basit kenar lokantası ıssız benzinliklerin;
Kirli çatalları tozlu masaları uğraklarım.
Yarını düşünürken bugünü kaybetmek gibi
Aldandım.
Ahhhh
Ömrümde sürmedim ben sefasını
Ellerimle çektim her cefasını
Yediğim ekmeğin her lokmasını
Saya saya doydum ben bu dünyada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!