Bir sıra güzellik ortasında
Akşam da değil alacakaranlık.
Kalburüstü dostlarımız yamacımızda...
Gidene üzülmek mi?
Bize ne be Asuman!!!
Bende Kalan
Soluma yar olan benmişim meğer,
O içimde ki yarım, tamamlanan.
Huzurla karşılanır canda canan,
Huşu başka ne olur — bende kalan.
Bir deli düş değil bu
Biliyorum,
Sonu hep yarabere olacak
Kartallar geçerken ufkundan gecenin
Çakallar gelecek yerini alacak
Kayıp bir şehrin
Dar sokaklarına dolan bu neşe
bir umutdu...
-Çalıntı,
Kalplerinden yoksun kalanları ağırlar-
Cümbüş mü bu?
Ellerim çivit mavisi
Geceler kapkara
Dizelerim geçer dö minör,
Si bemol.
Ellerim çivit mavisi...
Gözlerim,
mor gölgesinde gecenin.
Şehirlerim,
uykusunda yalnızlığın.
İkimize örüyorsam
Hayra yor
Zihnim ellerime bir yarış
Başlatır
Bende gördüğün bir küle bakar
Gönül defterimde adın
Mum gibi söndü (Mum gibi söndü)
Vuslat uzakta can revan
Bıraktığın bu yerde (Bıraktığın bu yerde)
Güller boynu bükük yine
Bir de beni anlasan
En puslu gecelere akıyor
İnce bir ırmak gibi zaman.
Taşıyor sabaha,
Usul usul bu hüzünlü geceleri.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!