Ranzada bekleyen baykuş
uçmayı biliyor
odada.
Bulunduğu yeri
benimseyen baykuş,
ortada sıçan orada.
Tavuk,
yemliyor
ranza katın çatısında.
Yuvarlanarak
temizliyor
haddizatında.
Görmüyorlar ama,
rüzgargülünü
konduran kim
çatılı ranzayı
barındıran bu evin
damına..
Tavuk uçtu indi
odanın yer temeline,
baykuş dama yükseldi.
Sonra tavuk dama kaçtı,
baykuş da geldi
kuruldu onun yerine.
Bu iş böyle devam etti;
ta ki,
aynı yeni
umut kuruldu.
Baykuş ve tavuk,
aç ve uç artık! !
Ve baykuş
papağan olmuş
ya da olmuşmuş dersek,
ama tavuk,
öyle işte,
ve titreşerek
koşmaktan cesaret
yürür duruma,
ve sabitlendi.
ve baykuş
papağan olmuş
ya da olmuşmuş dersek...
bu iş böyle devam etti;
ta ki,
aynı yeni...
Papağana
dönüşmekile
koşmaktan
yürüyüşe geçmek,
mantıken aynı mı,
aynı:
umut kuruldu.
Baykuş ve tavuk,
aç ve uç artık! !
Filhakika;
pes tavuk, baykuş gaak
ve ranza.
resimler http://www.trefsane.com/baykuslar-owl-baykus-resimleri-t5318p5.html
adresinden alındı.
dğç
Akın AkçaKayıt Tarihi : 4.9.2008 10:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Akça](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/04/tbr.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!