Yazılmamış şiirim, kurulmamış kafiyemdin;
Sen… Benim!
Henüz söylenmemiş türkümdün; dertli, matemli.
Dilimden düşmeyen ağıtsın şimdi!
Geçti…
Çok vakit, çok yol geçti üstünden, mezarının!
Çıkıp gelsen şimdi, “bak geldim” desen…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta