Kızarmış gözlerde, yaş damla damla..
Ölümün o soğuk yüzünden midir?
Bu büyük ayrılık bırakır gamla,
Kalpteki yaranın izinden midir?
Taziye usulü her gelen giden,
Gerçekten üzülüp teselli eden.!
Adet mi her neyse, bilmeyiz neden?
Faydası olmayan sözünden midir?
Dünyada vuslatı olmasa bile,
İyi bir niyetle gelmeli dile!
Teselli ederken meçhul gaile,
Yüzdeki ekşilik hüzünden midir?
Ölümden sonrayı anlatsa biri,
Kitaptan okusun şu an tam yeri;
Dünyadan bahsetmek ileri geri,
Cehalet kahrının özünden midir?
20.05.2021
Kayıt Tarihi : 20.5.2021 12:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

En derin selam ve saygılarımla.
özellikle taziye ziyaretinde
Kutlarım Sayın Adaklı
.
.
Çok çok teşekkürler sayın Çal
gerçekten buyurduğunuz gibi.
Bir de güya teselli için gelenlerin hala
dünyanın dünyaya bakan; cife tarafını
nazara vermesi, ölümün ne olduğu ve sonra
ne olacağı gibi şu müşkül suallerden hiç
söz etmediklerini görmekteyiz. Halbuki
ölümden sora nasıl bir hayat olacağı ve
çok farklı bir boyutta bizzat cismen dirilme
olacağını ispat eden eserler mevcut olduğu
halde hala aynı terane klasik ve basit ifadeler
kullanıldığını görüyoruz. İnsan ona yanıyor.
Şiir de onu dile getiriyor malum.
SELAM EDERİM.
Yerleşmiş, toplumsal bir değer yargısına dönüşmüş...
"Taziye."
...
Ölüm, en tabii sonuç..
Doğarken bağıtlanmış...
Ertelenemeyen gerçek...
Ne var ki "acı" işte..
Geride kalanların yüreklerinde..
O acıya ortaklık "taziye..."
İnsanın zehrini insan alır ya...
Tebrikler Tahir Bey..
Malumun özüydü şiiriniz..
TÜM YORUMLAR (6)