Taziye... Şiiri - Refika Doğan

22 Haziran 2007 günü beklenmedik bir anda yitirdiğimiz can özümüz, dostumuz, güzel insan Sevim Erdoğan Tezelin anısına...

Ben hazır değilim, sevdiklerimin yaprak misâli savrularak ansızın çekip gitmelerine! Ben ki; mukadderatın bu bitimli sonuna hazırken, bir tek sevdiklerimin gidişine hazır değilim! Sevdiklerimin...

Merhaba saygıdeğer dostlarım,canlarım...

Zorunlu bir aradan sonra yeniden sizlerleyim; karmaşık duygular içinde, sevinç ve hüzün el ele... Hani sözün bittiği yer vadır ya! İşte ordayım.
Beni lâyıkıyla üzüp hüzne boğan, boğazımda düğümler oluşturan o kederli an... Canımdan can bildiğim dostum, bacım...Yüreği, özü güzel insan çiçeğinin kara haberini aldığım o kara gece; 22 HAZİRAN GECESİ, saat 23.00 suları ve günlerden Cuma...
Canım dost Serap Hocanın telefonuyle irkildim adeta! Bu bir şaka mıydı? Böyle şakalara çok kızardım oysa! Ama karşımdaki ses gayet ciddiydi ve beni alıştıra alıştıra, üzerine basarak aynen şunları söyledi: Sevim Erdoğan Tezel i kaybettik!
Acının düğümlendiği, zehir olup ciğerime aktığı anlar...Ve o gün bugündür ben bende miyim ki...
O yüreği güzel dost benim bacımdı, dostumdu, kardeşim, sırdaşım, canımın içiydi!
Sevginin, kardeşliğin ve bu uğurda özverinin kan bağı ile değil; kişilik, karakter, taşınılan değerlerle ve bu değerleri taşımadaki tutarlı duruşla ilgili olduğuna inanmışımdır hep.Yaşadıklarım,tanıklıklarım bunu doğruladı canlarım....Ne ölümler duydum; kanımla bağlıyken, insani bir tepkinin ötesine geçemeyen... Ölümler duydum; beni benden alıp kederlere sürükleyen, gündüzümü geceye,gecemi kâbusa döndüren!
Bu yoğun ve yüreğimi ezen duygular içinde sağlıklı okuyup yazamayacağım, bağışlayın! ...

Sökün eden allı telli turnalar
Dost elinde fiğân, keder yas mı var?
Hıçkırır bulutlar, baş eğer dağlar
Toprak kan kusuyor, gözde yaş mı var? Refika Doğan

Geç bulup tez yitirdiğim ve yüreğimin en mahzun, en derin yerinde saygı ve sevgiyle andığım, yaşadığım sürece de anmaya devam edeceğim O mahzun bakışlım, O sevecen yürekli zarif hanımefendi dostuma, bacıma, canımın parçasına Allahtan gani gani rahmetle, ruhunun şâd, mekânının cennet olmasını diliyor; ailesine, sevenlerine, şiir camiasına, mensup olduğu gruplara, saygıdeğer başkanımız Sayın Mustafa Ceylan ve başkan yardımcımız sayın Gülseren Onayın şahsında Antalya/Güllük grubu ve Radyo Güllüke, tüm radyo proğramcısı dostlara baş sağlığı diliyorum.Acımız büyük ve onulmaz biliyorum ama, yazık ki mukadderat böyleymiş, elden ne gelir! ? Ömrünüz uzun ve sağlıklı, erinç içinde geçsin canlarım...

Bursa’ nın dumanlı Kestel elinden
Karalı haberle yandığım gündü…
Yüreğin kor, gözün kanlı selinden
Yanıp çıra gibi, söndüğüm gündü…

Savuran yel miydi, kırılan dalı?
Duyan var mı, neydi son arzuhalı?
Yanağında mahzun, son gülün alı!
Kendi burgacımda döndüğüm gündü…

Gül yüzlü meleğim, canımdı Sevim.
Gönlümün sultanı, kalbimde devim...
Radyo güllük için demişti “evim! ”
Haziran ortası donduğum gündü...

Sanki şuracıktan çıkıp gelecek,
“Ben Sevim Erdoğan” deyip, gülecek.
Kaç gece kaç düşle uyku bölecek...
Böyle bir hayale kandığım gündü…

O hanım hanımcık güleç yüzüyle,
Onurlu duruşu, duru özüyle...
Sevgi dolu kara, kısık gözüyle
Bir soluk resmiyle andığım gündü...

*
Hani, yüreğini öptüğüm güzel!
Antalya Güllük’ de buluştuk, özel...
Barbaros Parkında çay içip, gazel
Söylediğin yere döndüğüm gündü…

Refika Doğan- 22 Haziran 2007-Antalya

Refika Doğan
Kayıt Tarihi : 29.6.2007 17:57:00