Dünya kendinden olanı alıyor yine
yaşam yolda olmak düsturunca olmadan şaki
sevdanı düşürdün yine meczubun sinesine
yaktığım kınanın türküsü hala ellerinde
aksak bir umudun gölgesi gönlümde
yeni çıktığım yolların arefesinde
sürgünden kalma yaralarım hala ayaklarımda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta