yokluğunla eskittim yüzümü,
tanınmıyorum artık, hiç bir fotoğraf karesinde,
ağzın, bulunduğun coğrafyanın en coşkun ırmağıydı beni öperken,
ama artık siliniyor dudaklarımdan gülüşlerin,
tutalım portakal çiçeklerinin ellerinden,
ben en çok onları özledim,
getirip bıraksınlar bizi,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
