Taze Karda Ceylan Olur Yüreğim

susarsan
köhne sokaklarını
ve adını astığım meydanları
daraltır bir bir
kızını erken yozan ağrılı şehir

susarsan
ayinini bitirmez karanlığım mürşidi
ayağından asılan günahı seyreder zühre
saba makamında titrer durur süheyl

susarsan
beni düğüm düğüm acıya bağlar
hasret erişine atılan argaç
ilmek ilmek dil getirir içimde
kardelene kıyam ettiren kırbaç

susarsan
ölü toprağı savuran poyraz başlar
geceyi ikiye böler azgın sesiyle
çizilir taş plakta eski bir bozlak
hüzün iğnesi ile

susarsan
kurtlar düşer kan damlayan izime
taze karda ceylan olur yüreğim