gece
yarısı,
sessizlikten uyanıyorum.
gözlerim,odamın tavanındaki yıldızlardan yolunu bulmaya çalışıyor.
salonun penceresinden giren
sokak lambasının ışığı,sessizliği aydınlatıyor.
kar yağıyor.
bu
şehri
bu
kadar
yalnız bırakan sensin
pencereyi açıyorum
soğuk
ve
sensizlik doluyor
odama.
taze karda benim için yürü demiştin
sen geliyorsun
aklıma
gözlerimde
yağmura dönüyor
kar.
Kayıt Tarihi : 20.3.2006 11:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
