Taze bitti Şiiri - Mehmet Çoban

Güneşi doğurmayan bir sabahtayım
Gökyüzüne bulutlanmaktayım
Kuş sesi, horoz sesiyle çınlamaktayım
Ve ben uyanığım

Bugün derdimi söylemeyeceğim
Etraftan söylenenleri dinlemeyeceğim
Bugünden kaçacak geleceğim
Ve ben güleceğim

Geleceğe hayal kuracağım
Tek başıma olsam da, durmayacağım
İnsan gelip, zamanla bozulmayacağım
Ve ben yaşayacağım

Andım mı olsun sözlerim
Anda ne gerek var yaşamı gözlerim
Bin düşünür bin söylerim
Ve ben susmayı yeğlerim

Hayatın özlerine bakıyorum,
İnsan hariç, her şey doğal yaşıyor seyrediyorum.

İnsandan başka her varlık, yaşamı yaratılışında yaşıyor
Sadece insan yaşamı, arzularına yapaylaştırıyor.

Bir fark, farklardan öte
Yaratılmışların âleminde
İnsan aklıyla, bir adım önde
Aslında binlerce adım geride
Çıkarına bozulma serüveninde

İnsan övünedursun akıllıyım diye
Varlıklar yaşama derdinde
İnsan bozulma peşinde

Bir söz gördüm
Ağızdan çıkıp kaçıyordu
Ona niye kaçıyorsun diye sordum
Sözü söyleyenden utanıyordu

İki çift ayak gördüm
Gururla dolaşıyordu
Niye bu kadar gururlusun diye sordum
Özü, sözü, eylemi bir insan taşıyordu

Sağır, dilsiz, kör olmak istediğim çok şey var
Hayatı zindana döndürüyor maskaralar
Görsen her biri insanlığa zarar
Hepsi birbirini kafalar

Hatayı, eksiği önce kendinde arayanı seviyorum
Hâlbuki hatalar, eksikler hep başkasındadır diyorum

Mantığın düz kesiştiği zamanda yaşıyorum
Aklımı bir karış havadan indirmeye çalışıyorum

Biliyorum, kurduğum hayalde her şey yerli yerinde olacak
Akıl beyinde, beyin insanda olacak
Akıllar bir karış havada, beyinler sulanmış olmayacak

Umutsuzluğa kapılık nerde o günler diyebilirim
Desem ne çıkar, ben, bir kendimi, bir beni bilirim.

Karar verdim
Benimin velisi, çoğunluğun delisiyim

“Çoktan bire inmek çok kolay değil” derdim
Sonra “birden çoğa gitmek hiç de kolay değil” diye özetledim

Birle çok arasında seyrüseferdeyim
Duruma göre akıllı, duruma göre deliyim

Haydi, içinden geleni söyle
Karıştı düşünceler de
Anlaşılmazlıklar de
Sessizce susmak niye?

Aslında karışan bizleriz, kendi kendimize
Bakınca anlarız doğadaki güzelliğe
Doğadaki, düzene, ilişkilere
Yapaylıktan uzak tek düzeliğe

Kuş kuştur işte, gerisi boştur
Çiçekler çiçektir işte, hepsi hoştur

Doğadaki hangi varlık yapaylığın peşinde?
Sadece insan değil mi, kendini, hep şeyi yapaylıkta istemekte

Ben de bir insanım kendimden biliyorum
“İnsan kadar bencil varlık yok”, diğer bütün sözleri siliyorum

Hele bir bakın insan neler yapar
Allah der, inanmaz, kendine yeni bir Allah yapar, ona tapar
Din der, iman der, kabul etmez, kendine göre bir din yaşar
Önce insan der, kendinden, yandaşından başkasını hayvan sayar
Vatan der, arlanmaz, sıkılmaz, utanmaz, anasıyla birlikte satar
Düşünür, düşüncelerine güvenmez, başkalarına yamar
Fikirlerinde, çülük, cilik, cılık yamalar
Düzene karşıdır, hayatı, çıkarına yasalar

Üç tane söz bulmuş kendine zamanda
Cumhuriyet, demokrasi, laiklik, dövüyor havanda
Çıkarına yürütür hepsini, yalan, riya kervanında

Hey, herkesin, cumhuriyeti, demokrasisi, laikliği, dini kendine
Der gibidir sanki haydi git işine
İşte bu çıkarcılıktır biline

Ben ne cumhuriyetler gördüm krallıkları aratır
Ben ne demokrasiler gördüm kızıl sultanları aratır
Ben ne laikler gördüm, duruma göre, dindardır, ateisttir, özgürlükçüdür, dayatmacıdır

Ha bir de Atatürkçülük, Kemalizm var ortalıkta
Dinlisi, dinsizi, komünisti, solcusu, sağcısı, ırkçısı çıkar yarışında
Hemen hepsi sırtından, çıkarına nasibini aramakta
Utanmıyorlar, ölüp gidenin ardından çıkar sağlamaya
Demiyorlar, bırakalım rahat uyusun mezarında
Kendi görüşlerine güvenip çıkmıyorlar ortaya
İstismar ederek, düşüncelerini ulaştırıyorlar dokunulmazlığa

Kardeşim, dinliysen dinim de çık ortaya, bırak istismarı
Kardeşim, ateistsen ateisttim de çık ortaya, bırak istismarı
Kardeşim, solcuysan solcuyum de çık ortaya, bırak istismarı
Kardeşim, sağcıysan sağcıyım de çık ortaya, bırak istismarı

Ne işiniz var Atatürkçülükte, Kemalizm’de?
Onun zamanında bunların hepsi mahkemelerdeydi bakın tarihe
Kör müsünüz bu kadar gerçeklere?

Danışıklı dövüş sanki hepsi bir oyun içinde
Çıkarlarına dalga geçiyorlar, tarihle, gerçeklerle
Kendilerine güvenleri yok, insanlık sürünüyor yerlerde

Gerisini söylemeyeceğim, varın siz düşünün
Yarın hayalimde, bugün yaşıyorum, taze bitti dün

11.03.2012 - İzmir