sustum
çünkü inanmazsın ölüme
halbuki her sözü ağıtsa artık
nefesi elma kokan şeytana dair;
kaç gün yaşar ki bir şair?
ne zaman bir sana kalsam
gülümsersin önce
uçsuz gözlerinde uçuşur ruhum
yıkanırım denizlerinde
ne zaman bir sana kalsam
bir ben daha uyanır içimde
şarkılar yükseldi koyu saatlerde bilinen tuzaklardan
sabahın uzayan kanatlarıyla çırptık ufkun tozunu
ağladığın yetti dur(ma) sol anahtarım oyna son kozunu!
uçup da gitmişse alakuşum yarınlardan ve uzaklardan
en yakınımda en ulaşılmazdı gece saat onbir oniki
adını bilmez kimse
şevkin al mısralarında koşan bir çocuk yüzü
dilimde eski bir bayramın tadını somursa
ey ölümü en güzel anlatan zehir mi yoksa
beni bu akşam vakti kimdir öylece
ah öylece unutkanlığıma seferber dünya
acımasız ve öyle sıradan ve tam zamanı bir akşamüstü
kirpiklerinden süzülen martı rengini kokladım denizin
bu aşk en güzel nerede utanır bensiz bizli bilemezsin
son eylülüm alakuşum, hırsız gözlerinde belki son tütsü
bıraktım, alabildiğine özgür sancısı, yalnız ülkemin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!