Tayfun Bulut Şiirleri - Şair Tayfun Bulut

Hayatın zorlukları seni sonbahar rüzgarlarına kapılan gazel yaprakları gibi bir o yana bir bu yana savurur durur.

Ya da şair eder elinden kalem gözünden yaş düşmez olur.

Cephede asker gibi kurşunla değil, kuytu bir gönülde kıstırılarak masumca yüreğinden ansızın vurulursun

Bekledim günlerce bana gelmeni
Küslük güzel şeydir özlersin dediler
Nedir bu inat nedir bu anlamsız gurur
Seven ayrı durur ama sessiz kalamaz dediler

Ne gelen var ne de kapımı çalan

Kuş/um

Sevince insan kuşa benzemeli
Ama yırtıcı değil
Kartal edası ile göklerde süzülmek de değil
Ya da göçmen kuşları gibi

Ayarsız

İçine düştüğüm karanlıktan kurtulmak için bir ışık bir ses ararım
Tutsan ellerimden hiç bırakmasan olmaz sana benim hiç zararım
Ömrümün artık son demlerini yaşarken seninle olmak son kararım
Ya senle bir ömür mutlu olurum ya da sensiz bozulur benim ayarım

Nerdesin

Gözlerim hep seni arar
Sevdiğim sen nerdesin
Gönlüm virane ahu zar
Sevdiğim sen nerdesin

Mevsimsel

Eskiden bizler insancıldık insandık, here heçe, çöre çöpe, uzak yakın her şeye sevinir mutlu olur üzülür ağlardık, gözyaşlarımız sahte değildi yemeden içmeden kesilirdik. Mevsimlere dair yaşardık aşklarımızı, baharda elini tutamadığımız sevdiğimize uzun kış gecelerinde ucu yanık uzun mektuplar döşerdik hiç gönderemediğimiz. Şimdi her şeyin sahtesi revaçta mevsimlere bakmaksızın tezgahlarda boy gösteriyor şimdiki aşklar gibi.

Tayfun Bulut

Mektup

Ne yaptın canım söyle bana
Sensiz sığmaz oldum dünyada hana
Varlığınla can katarsın bu cana
Ya gel benim yanımda kal

Memleketim Anadolu

İstanbul içten içe fethedilmeli
Boğazda balık ekmek yerken
Vefada boza içilmeli
İzmir i kordonda görmeli

Mendilini ver bana saklayım
Yıkayım seveyim koklayım
Varsa kusuru silip aklayım
Sordum güzel sen nerelisin
Söyledi İzmirli ama sen delisin

ReferandumTele&Kulak

Millet olarak hepimizi dinliyorlar
Sıra bize geldi diye mimliyorlar
Mahremiyetimizi dile düşürdüler
Meydanlarda mağduruz diye inliyorlar