Tavuk Döner Şiiri - Mehmet Tevfik Temiztürk

Oldukça geniş bir yer içi tavuk dönerci,
Ortalık toz ve toprak süpürür süpürgeci…

Bir eleman yakını, poşulu çocuk geçer,
Hizmet ettiği de yok diğeri var yer içer…

Yaşlı muhterem biri, herhâlde babaları,
Bir masanın başında, topluyor paraları…

Oldukça da acemi kâr etmeleri çok zor,
Çalışanlar çok fazla, bu da bizi üzüyor…

İçeride beş masa, nasıl kazanacaklar?
Az miktar döner ile ayran ve kola da var…

Bir çift lavaş içine beyaz yağ sürüyorlar,
Biraz yeşillik katıp, dönerle veriyorlar…

Kâğıtlara sararak bir de naylon koymuşlar,
Türkçe bilmiyorlar ki Arapça konuşurlar…

Bozuk bir buzdolabı, harıl harıl çalışır,
Tesettürlü birisi çoluk çocuk bakışır…

Seke seke giderler, içeride oda var,
Anladım burası ev dükkân olacak kadar…

Lavaşı pişirmişler döner koyu renkliydi,
Salata tam yıkanmış hepsi de lezzetliydi…

Biraz da şüphelendim acaba pis mi diye?
Mutlak vicdanlıdırlar, hile yapsınlar niye?

Rakamı çok hesaplı, ayranlarla birlikte,
Dört lira elli kuruş, her şey hoş lezzette…

Neyse çıktım dükkândan hemen ilerisine,
Fotokopicim vardı, danıştım bilgisine…

Döner ekmekten yedim temiz mi yapıyorlar?
Dedi, çekinme uğra bunlar temiz insanlar…

(2014)