Kabuk tutmuşsa kalbinin yarası,
Yaralanmış yerinden vurulmayasın.
Tozlu lekeleri belirgin olmuşsa gönül aynasında,
Dikkat et, orta yerinden kırılmayasın.
Sor sorgula kendi kusurlarını.
Sütten çıkmış ak kaşık olmayasın.
Biri sana biri bana diye ayırdıklarını,
Sakın bana çürümüşlerden ayırmayasın.
Bir çıkmaza giren benmişim gibi,
Kendince havalara girip çıkmayasın.
Kaybolan yıllarını arıyormuş gibi,
Başka bir gönüle konmayasın.
Boşuna zahmetini çektiğin yılların hatırına,
Sana ben gibi bakan her yüze kanmayasın.
Bir gülüş,bir ömre bedel deyip zararına,
Kendi ellerinle beni ateşe atmayasın.
Bir baksan; ben miyim karşında duran?
Gölgem diye bir başka umuza yaslanıp yatmayasın.
Hayatın pahasına ne olursa olsun seni yoran,
Olsun deyip geçmişine bir çizgi atmayasın.
Bu ben miyim acaba? bir başa sarsan,
İş işten geçince pişmanlık duymayasın.
Tüm bedeli ağır diyetleri ödeyipte arasan,
Dikkat et, gittiğin yollarda bana çıkmayasın.
Sen mutlu ve huzurlu, bir ben miyim kusurlu.
Süslü püslü sözlere kanıp kandırılmayasın.
Herkes ben değil ama göze hoş gelir allı pullu.
Peşinden koşup geleceğini karartmayasın.
Kayıt Tarihi : 15.12.2022 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!