Bu kadar çıkarcı olma arkadaş
Kalbimi derinden yaralıyorsun
Nefsini esir al kendinle savaş
Günahı peş,peşe sıralıyorsun
Vermekle tükenmez biraz cömert ol
Gözet akrabayı budur doğru yol
Hızır yetişir mi sıkışmazsa kul
Yokluğa düşmeden daralıyorsun
Bırak maverâyı haline şükret
İsyan gemisinde yol alma terket
Rabbin ne vermiş se haklıdır sabret
Neden kaderini karalıyorsun?
Senden üstünlere bakındığında
Aciz düşüyorsun yakındığında
Birazcık nefsine dokunduğunda
Üstünü başını paralıyorsun
Kapılıp girdâba boğulma sakın
Kişilik zırhını ruhuna takın
Böyle gider isen helakın yakın
Hayâ perdesini aralıyorsun
Hayat her dem geçmez böyle pür neşe
Bile bile gidiyorsun ateşe
Her şeyi unutup elinde şişe
İçip öküz gibi nâralıyorsun...
Kayıt Tarihi : 10.3.2010 09:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!