Bir akşam üstüydü,
Issız bir yolda yalnız olmadığımı
Üç beş sesin yankısıyla fark ettim.
“ Boşalt ceplerini..! ” dediler. Boşalttım.
Mutlu mu mutlu gittiler.
Ama asıl servetimin
Yüreğimde olduğunu bilmeden gittiler...
Artık ceplerim dolu geziyorum.
Yüreğimi ceplerimle gizliyorum
15/06/2006
Cafer YılmazKayıt Tarihi : 15.6.2006 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)