Tavşan Kanı Şiiri - Ünal Çağabey

zaman makinesinde bir hayalciyim
hayalciyim ben
örümceklerin patikalarında yolcu
yılanlı sütunlarda figür arşın...

ne yeminler tanıdım
zamandan çalınan ne değerler
tanrıyı kabul bile etmeyenler
ve ne yeminler
savaşın gölgesinde
nicesinde ölümü bekleyenler...

özledim belki çocukluğumu
arkadaşlığımı,dostluğumu
bilmem tek sırrım kimdi acaba
rabbimin verdiği konuğa..

oysa şimdi reddetsem konuşmayı
hapishaneden kaçıp kurtulsam
kimbilir
keyif bunun neresinde
en acımasız işkence
yani serbestlik
başıboşluk,divane..

hesaplıyorum gecenin vaktinde
yazmayı bir yaprak gibi bırakmayı
ve sanmayın artık
yeniden okumak bana göre değil
kimse üzülmesin diye
kırmızı kalemle yazıyorum
yani demini çayın
koyarken en son
tavşan kanı olsun istiyorum...