Tavşan Dağa Küsmüş Dağ Bilmiyor

TAVŞAN DAĞA KÜSMÜŞ
DAĞ BİLMİYOR

Dağından dağıma güneş vurmuyor.
Kayalar kervana geçit vermiyor.
Rüzgâr tepelere selam vermiyor.
Hatır, gönül Ummanlara karışmış.

Bülbül bağa dargın, sitem ediyor.
Keklik kafesinde, avcı güdüyor.
Tavşan dağa küskün, dağ bilmiyor.
Anka kuşu Kaf dağını unutmuş.

Irmaklar boz akar, katran mecrası.
Denizler irin kokar, cüruh posası.
Ummanı yol eden Musa’nın, asası.
Bugün, kavmi insanlığı unutmuş.

Süleyman Bektaş
(Çağdaş-i)