Tavşan Şiiri - Şimşek Acar

aklım ermeye başladığı yıllarda
doğum günümde bir paketle
annem canım doğum günümü
kutladı bir bez tavşanla koca kulaklı
tavşan sarı kırmızı ben fenerli
pek uzun sürmedi muhabbetimiz
birkaç gün sonra tavşan kayıp
unuttum gitti taki ertesi yıl
yine doğum günü yine bir paket
annem yanaklarımdan öperken
elime tutuşturdu hayecanla açtım
onca hediyenin arasında veee
yine cimbomlu tavşan ve fenerli ben
dedimya yıldızımız hiç tutmadı ve
yine kayboldu bizim tavşan ortalardan
ve bu tavşanlı doğum günleri sürdü gitti
orta okul yılları haylazlıkta üstümüze yok
böyle bir anneler günü arifesi akşamı
anneme canıma hediye almamışım
çare ararken birden tavşanla göz gözeyiz
panik yok sar beni paket et hazırım der gibi
sardım bir poşete koyup sabahı bekledim
uyanınca yanaklarından öpüp hediyesini verdim
bir heyecanla açtıki sormayın tavşanla karşılaştı
biraz durdu düşündü ve ağlamaya başladı
boynuma sarıldı gözyaşları sırtımdan aşagı
damla damla süzülürken üzüntüdenmi sevinçtenmi
yıllardır çözemediğim cevap aklımda bir soru
anamım canımın gözyaşlarının sıcaklığı hala yüreğimde
sıcacık bir analar günü hatırasına hala en güncel konu